[Fic POT] My Dear My Love <yaoi> FujiRyoma

ข้อมูลเบื้องต้น

ตอนพิเศษของภาค DEAR ค่ะ ติดเรทนิดหน่อยแต่คงไม่มาก(เขียนไม่ไหว) 
ใครไม่เคยอ่านตอนเก่าก็ที่นี่เลย 
http://my.dek-d.com/Fa-I/story/view.php?id=280254 

UP 25/03/08

เนื้อเรื่อง

[Fic POT] My Dear My Love <yaoi> FujiRyoma

Short Story

By…BlueSapphire[ฟาอิ]

MYDEARMYLOVEMYDEARMYLOVEMYDEARMYLOVE

                แต่งฟิคเรทเรื่องแรกเลยเจ้าค่ะ ลองอ่านๆ ดูไม่ดีตรงไหนแนะนำด้วยนะค่ะ ข้าน้อยจะได้ปรับปรุง เหอๆ ปกติฟิคเรทชายหญิงยังไม่กล้าแต่งเลย พอมาครั้งแรกข้าน้อยก็ดันแต่งเป็นฟิควายซะงั้น

MYDEARMYLOVEMYDEARMYLOVEMYDEARMYLOVE

                “อ...อื....อือ....อ....าาา”เสียงครวญครางของร่างข้างใต้ทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มพุ่งสูงขึ้น รอยยิ้มถูกจุดขึ้นมาอย่างพึงใจ เมื่อใบหน้าของร่างเล็กแดงก่ำ โดยไม่รู้ว่าแดงเพราะความอายหรือว่าเพราะอารมณ์บางอย่างที่เรียกว่า ตัณหา ราคะ

                มือเรียวลูบไล้ไปตามโครงหน้าของคนในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอม ริมฝีปากทาบลงไปลิ้มรสความหวานอีกครั้งอย่างอดไม่ได้ ลิ้นเรียวกวาดไปทั่วโพรงปาก เก็บเกี่ยวรสหวานที่ได้รับเท่าไหร่ก็ไม่มีวันพอ ความหวานที่ลึกล้ำจนไม่อาจจะตัดใจละออกมาได้ แต่ก็ต้องถอนริมฝีปากออกมาอย่างเสียดายในที่สุด เมื่อรับรู้ว่าร่างตรงหน้ากำลังจะขาดอากาศหายใจ

                “อ...อือ” เสียงหวานเล็ดลอดออกมาอีกครั้ง เมื่อถูกสัมผัสเบาๆ ที่ใบหู ก่อนชายหนุ่มจะย้ายกลับมาพรมจูบที่ใบหน้านั้นอีกครั้ง ขณะที่มือเรียวค่อยๆ เลื่อนต่ำลงไป ร่างเล็กดิ้นเล็กน้อยอย่างคนต้องการจะหนี แต่มันก็ไม่พ้น เพราะทันทีที่ได้รับสัมผัส ความร้อนวูบวาบก็ดูจะเอ่อล้นออกมาแทนความหวาดกลัว เหลือแต่ความปรารถนา ต้องการแต่เพียงสัมผัสของคนตรงหน้าเท่านั้น

                สัมผัสหนักๆ ที่ช่วงล่างทำเอาอารมณ์ของร่างเล็กกระเจิดกระเจิง ริมฝีปากบางเม้มแน่นไม่อยากให้เสียงครางอันน่าอายนี้เล็ดลอดออกมาได้ แต่ก่อนที่ทุกอย่างจะสิ้นสุด ร่างสูงกลับเลือกที่จะถอยออกห่าง ละมืออกมา และรอคอย

                เขากำลังรอ รอให้คนตรงหน้าร้องขอ อ้อนวอนเขาด้วยเสียงหวานๆ ที่เปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนานั้น

                ร่างเล็กบิดไปมาอย่างทรมาน ต้องการ ความต้องการที่ดูเหมือนจะไม่ยอมหายไปเสียที ไม่ไหว อยากจะ...ปลดปล่อย

                “อ...า....รุ่น....น...พ.....พี่.....อ....อึก....ด....า....ได้....ป.....โ...ป......โปรด”

                “อ่ะ บ้าจริง ฝันหรือเนี่ย”เด็กหนุ่มพึมพำอย่างไม่พอใจ เพราะเมื่อวานเรียวมะใส่ชุดแบบนั้นแน่ๆ เลย อันที่จริงมันก็แค่เสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกน้ำเท่านั้นแหละ

                อา อยากให้เป็นความจริงจัง ร่างเล็กๆ บอบบางนั้น ถ้าอยู่ได้ร่างเขาจะเป็นอย่างไงนะ อยากได้ยินเสียงหวานที่ครวญครางใต้ร่าง ผิวขาวๆ นั่นก็ช่างน่ากิน.......เฮ้อ คิดอะไรของเราเนี่ย ถ้าเรียวมะรู้เข้ามีหวังไม่ยอมมาค้างบ้านเขาอีกแน่ๆ

                ครบกันมา 3 ปีแล้วสินะ ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างดูเป็นเหมือนเดิมจนเขาเองยังแปลกใจ ยกเว้นว่าเจ้าตัวเล็กจะดูน่ากินกว่าเดิมเท่านั้นเอง (คิดอะไรของเราอีกเนี่ย บ้าจริง) เอาเป็นว่าทุกอย่างยังคล้ายๆ เดิมแล้วกัน เพียงแต่เขากับเรียวมะรักกันมากขึ้นก็เท่านั้น

                คิดแล้วก็ขำตอนที่เพื่อนๆ คนอื่นๆ รู้ว่าเขาคบกับเรียวมะก็ช็อกเป็นแถบๆ ไป อย่างอินูอิก็แค่ดีใจนิดหน่อยที่ได้ข้อมูลไปวิเคราะห์เพิ่มเติม...ไม่รู้ว่าจะเอาไปวิเคราะห์อะไร

                ส่วนโออิชิก็รู้สึกจะกังวลอะไรไม่เข้าท่า เตือนเขาว่าเรียวมะยังเด็กบ้างล่ะ อะไรบ้างล่ะ ยังกับกลัวเขาจะทำอะไรเรียวมะอย่างนั้นแหละ

                แต่รู้สึกที่อึ้งเป็นพิเศษคงเป็นเจ้าโมโมะ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่ามันแอบชอบเรียวมะ แต่เอาเหอะเรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว อีกอย่างเขาก็คบกับเรียวมะแล้วด้วย ดังนั้นเรื่องนี้ก็ปล่อยมันไป แต่ถ้ามันมายุ่มย่ามกับเรียวมะล่ะก็....หึ...หึ...หึ

                พูดถึงเรียวมะรายนั้นก็ยังปากไม่ตรงกับใจเหมือนเดิม จะมีก็แต่รู้สึกจะเขินหน้าแดงบ่อยขึ้น...น่ารักสุด > < พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์ ซื้ออะไรให้เรียวมะดี กุหลาบก็คงไม่ดี ปีที่แล้วบ่นใหญ่เลย ช็อกโกแลตก็ไม่ชอบบอกว่าขม เอาไงดีเรา เฮ้อ ไว้ค่อยคิดแล้วกัน

                ฟูจิคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยเสียนานก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาอีกครั้ง ตีสาม ยังนอนต่อได้ คราวนี้อย่าฝันอะไรแบบนั้นอีกเลยเถอะ สาธุ เดี๋ยวพรุ่งนี้มองหน้าเจ้าตัวเล็กไม่ติดกันพอดี แต่อืม ถ้าฝันเป็นจริงก็คงดีซินะ

MYDEARMYLOVEMYDEARMYLOVEMYDEARMYLOVE

                ช่วงเดือนกุมภา ในยามเช้าเช่นนี้ อากาศยังค่อนข้างจะหนาวเย็นอยู่ ร่างเล็กๆ ของใครบางคนในชุดนักเรียนค่อนข้างดูแปลก ไม่ใช่เพราะอะไรเลย มันแค่แปลกที่เจ้าตัวมาแต่เช้าต่างหาก

                เอจิเซ็น เรียวมะ ยังคงครองสถิติมาสายเป็นประจำจนถึงทุกวันนี้ แต่น่าแปลกที่ในวันนี้เขากลับมาแต่เช้าได้ ตื่นโดยไม่ต้องให้ใครมาปลุกด้วยซ้ำ

                วันนี้วันวาเลนไทน์ เขาตั้งใจเต็มที่ที่จะมาแต่เช้าเพื่อหลบหนีบรรดาแฟนคลับทั้งหลายที่ดูเหมือนจะมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แถมพักนี้ก็ไม่ได้มีแต่ผู้หญิงเสียด้วย

                ปีที่แล้ว เขามาสาย เกือบโดนรุมทึ้งตาย ช็อกโกแลตกับดอกกุหลายหลายช่อถูกยัดใส่มือไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร เสียงกรี๊ดจากพวกผู้หญิงยิ่งบาดหูเข้าไปใหญ่ แต่ที่แย่คงเป็นพวกกุหลาบสีแดงสดจากรุ่นพี่และรุ่นน้องเพศชายเสียมากกว่า

                สายตาที่คนให้มองมาทำเอาเขาขนลุก พูดง่ายๆ สยองนั้นแหละ ถึงเขาจะคบและชอบรุ่นพี่ฟูจิแบบคนรัก แต่แน่นอนมันไม่ได้หมายความว่า เขาชอบผู้ชายด้วยกันซะหน่อย

                “เฮ้....เจ้าเปี๊ยก มาแต่เช้าเชียวน๊า”เสียงใสๆ ของคิคุมารุดังขึ้นก่อนที่จะเห็นเจ้าตัวซะอีก

                “สวัสดีฮะ รุ่นพี่คิคุมารุ”เอจิเซ็นตอบกลับเรียบๆ สายตาส่งไปมองรุ่นพี่ที่กำลังล็อคคอตัวเองอยู่อย่างไม่ค่อยจะพอใจ

                “ก็วันนี้วันวาเลนไทน์ช่ายยยยยยมั๊ยยยยล่ะ.. ก็เลยจะมาถามว่านายจะให้อะไรฟูจิ หึ!? ของชั้นทำช็อคโกแลตมาให้โออิชิล่ะ”ถามก่อนจะหน้าแดงเล็กน้อยเมื่อพูดถึงตัวเอง

                คนถูกถามหน้าซีดลงเล็กน้อยอย่างนึกขึ้นได้ เขามัวแต่นึกเรื่องหนีคนพวกนั้นจนลืมนึกเลยว่า ต้องหาของมาให้รุ่นพี่ฟูจิด้วย ปีที่แล้วก็เบี้ยวไปทีนึงแล้ว ถ้าปีนี้ไม่ให้อีกสงสัยจะงอนแน่ๆ

                ...ตายๆ ตายแน่เรา เรียวมะเอ๊ย ทำไมขี้ลืมแบบนี้เนี่ย...ด่าตัวเองในใจ ก่อนจะตอบออกมาเสียงอ่อยๆ

                “ไม่มีฮะ ผมมัวแต่คิดเรื่องหนีเลยลืมนึกถึงไปเลย”

                คิคุมารุมองคนตัวเล็กตรงหน้าแล้วก็ต้องถอนหายใจ เขารู้ว่าเอจิเซ็นไม่ค่อยสนใจอะไรพวกนี้เท่าไหร่ การลืมจึงไม่ค่อยแปลกนะ แต่ฟูจิเนี่ยซิ จะทำหน้ายังไงถ้ารู้ว่าเจ้าตัวเล็กไม่มีของขวัญวันวาเลนไทน์ให้อีกแล้ว

                “เฮ้อ ทำไมขี้ลืมอย่างนี้เจ้าเปี๊ยก นายก็น่าจะรู้เห็นแบบนั้นก็เหอะ ฟูจิขี้น้อยใจจะตาย นายเตรียมตัวตามง้อตายเลย”บ่นพึมพำก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่กับนิสัยของคนตรงหน้า

                “ก็คงต้องเป็นแบบนั้นแหละฮะ รุ่นพี่”เอจิเซ็นรับคำด้วยเสียงเบาหวิว

                ...แย่จริงๆ รุ่นพี่ฟูจิต้องโกรธแน่เลย T-T...

UP 25/03/2008 14.00น.
มาอัพให้อย่างต่อเนื่องระหว่างที่ยังมีอารมณ์แต่งอยู่ค่ะ แล้วรอติดตามนะค่ะว่าฟูจิจะทำอย่างไรถ้าปีนี้ก็อดของขวัญวันวาเลนไทน์อีกแล้ว ><